میلگرد بستر نردبانی یکی از اجزای کلیدی در تقویت دیوارهای بنایی هستند که بین رجهای دیوار و همراه با ملات قرار میگیرند. این میلگردها که از دو میله طولی و اجزای اتصالدهنده میان آنها تشکیل شدهاند، در دو انتها به وال پست یا قلاب و گیره میلگرد بستر متصل میشوند. مواد بهکاررفته در ساخت این المانها معمولاً از فولاد گالوانیزه یا فولاد ضد زنگ انتخاب میشود تا مقاومت کافی در برابر خوردگی داشته باشند. هدف اصلی از استفاده میلگردهای بستر، افزایش پایداری و انسجام سازههای بنایی است. این موضوع بهویژه در مناطقی که در معرض تنشهای لرزهای قرار دارند، اهمیت بیشتری پیدا میکند.
مصالح بنایی مانند آجر یا بلوک بتنی توان بالایی در تحمل فشار دارند، اما در برابر نیروهای کششی عملکرد ضعیفی از خود نشان میدهند. با قرار دادن میلگردهای بستر به همراه ملات در میان بلوکهای بنایی، استحکام کششی مجموعه به میزان قابل توجهی افزایش مییابد. این المانها در انواع دیوارهای آجری، بلوکهای بتنی و دیوارهای هبلکس کاربرد دارند. رعایت الزامات و جزئیات آییننامههای ساختمانی برای استفاده از میلگردهای بستر، تضمینکننده عملکرد بهینه آنها خواهد بود.
مطابق مقررات ملی ساختمان و پیوست ششم استاندارد 2800، استفاده از میلگردهای بستر در تمامی دیوارهای داخلی و خارجی برای تقویت استحکام خمشی در برابر نیروهای عمود بر دیوار، الزامی است. این الزامات شامل دیوارها با ابعاد و ضخامتهای مختلف میشود.
میلگرد بستر نردبانی معمولاً از مفتولهای فولادی ضد زنگ، فولاد گالوانیزه یا مفتول آجدار سرد نورد شده تولید میشوند. این مواد علاوه بر ایجاد استحکام مکانیکی، مقاومت بالایی در برابر خوردگی ارائه میدهند. عرض میلگرد بستر متناسب با ضخامت دیوار انتخاب میشود و اندازههای رایج آن عبارتاند از: 5.5 سانتیمتر برای دیوارهای 10 سانتیمتری، 11 سانتیمتر برای دیوارهای 15 سانتیمتری، و 15 سانتیمتر برای دیوارهای 20 سانتیمتری. حداقل سطح مقطع میلگرد بستر باید معادل سه دههزارم سطح مقطع موثر دیوار برای برش خارج از صفحه باشد.
میلگرد بستر نردبانی
این نوع میلگرد یکی از پرکاربردترین مدلها در جهان و بهویژه در ایران است. میلگرد بستر نردبانی از دو مفتول فولادی موازی تشکیل شده که توسط قطعات فولادی عمودی به یکدیگر متصل شدهاند. این قطعات فولادی به مفتولهای طولی جوش داده شده و ساختاری شبیه به نردبان ایجاد میکنند. میلگردهای بستر نردبانی نسبت به مدل خرپایی، انعطافپذیری بیشتری در جهات افقی و عمودی دارند، اما مقاومت کمتری در برابر نیروهای مورب ارائه میدهند. این انعطافپذیری برای مقابله با جابهجاییهای جزئی و نشست در دیوار بنایی بسیار مؤثر است و از بروز ترکخوردگی و آسیبدیدگی دیوار جلوگیری میکند.